Zapalenie zatok
Powikłania szkarlatyny
Płonica, nazywana również szkarlatyną, to ostra choroba zakaźna, występująca głównie w wieku dziecięcym, wywołana przez bakterię – paciorkowca grupy A. Jest to choroba rozpowszechniona na całym świecie. W Polsce zapadalność na szkarlatynę wynosi: 149 przypadków na 100 000 mieszkańców. Pierwsze objawy kliniczne tej choroby to: bóle brzucha, gorączka, ból gardła, a także wymioty. W początkowym stadium choroby, szkarlatyna często mylona jest zatem z anginą. Nieco później pojawia się natomiast charakterystyczna wysypka, która jest czerwona, drobnoplamista. Wysypka ta zlewa się na tułowiu, w zgięciach łokciowych oraz podkolanowych. Najbardziej widoczna jest na piersiach, pośladkach, brzuchu, a także w pachwinach. Na policzkach pojawia się rumień, przy czym skóra wokół ust oraz nosa jest blada (tak zwany trójkąt Fiłatowa). Język jest początkowo pokryty białym nalotem, a następnie przybiera kolor malinowy. Po kilku dniach od momentu ustąpienia wysypki, występuje łuszczenie się skóry, które najbardziej widoczne jest na stopach oraz na dłoniach.
Powikłania po szkarlatynie
Źle leczona szkarlatyna grozi dość poważnymi powikłaniami. Przyjmuje się, że pewne kombinacje zdrowotne po przebytej szkarlatynie, można podzielić na dwie, główne kategorie, spośród których wyróżnia się wczesne powikłania ropne, a także późne powikłania nieropne.
Wczesne powikłania ropne pojawiają się natychmiast po zakończeniu choroby. Do tych powikłań zalicza się przede wszystkim: zapalenie szyjnych węzłów chłonnych, a także przewlekłe stany zapalenia zatok oraz ucha środkowego.
Do późnych powikłań nieropnych zalicza się natomiast autoimmunologiczną gorączkę reumatyczną, która prowadzi do pojawienia się nabytych wad serca, a także kłębuszkowe zapalenie nerek i zapalenie stawów.
Szkarlatyna a zapalenie zatok
Jednym z głównych powikłań szkarlatyny może być przewlekłe zapalenie zatok, a więc stan zapalny błony śluzowej jamy nosowej i zatok przynosowych.
Do podmiotowych objawów zapalenia zatok zalicza się przede wszystkim: wyciek wodnistej, śluzowej, bądź ropnej wydzieliny z nosa, zatkanie nosa, spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła, prowadzące często do kaszlu, ból głowy, upośledzenie węchu, a także swego rodzaju uczucie rozpierania w okolicy chorej zatoki. Do przedmiotowych objawów zapalenia zatok zalicza się z kolei: gorączkę, bądź stan podgorączkowy, zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej, tkliwość uciskową w okolicach chorej zatoki, a także wydzielinę z nosa i na tylnej ścianie gardła.
Przewlekłe zapalenie zatok, trwające około 12 tygodni przebiega wraz z okresami remisji oraz zaostrzeń. Celem zdiagnozowania zapalenia zatok wykonuje się badania laryngologiczne, wymazy cytologiczne i bakteriologiczne, endoskopię nosa i zatok, a także badanie tomografii komputerowej.
W prawidłowym leczeniu przewlekłego zapalenia zatok konieczna jest konsultacja specjalistyczna oraz endoskopia jamy nosowej. W przypadku, jeżeli endoskopia jest niedostępna, zaleca się stosowanie przez okres czterech tygodni glikokortykosteroidów donosowo, a także nawilżanie bądź płukanie nosa.
Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)