Komplikacje szkarlatyny
Możliwe komplikacje zdrowotne po szkarlatyniePowszechnie wiadomy jest fakt, iż po każdej przebytej chorobie mogą wystąpić powikłania. Identycznie jest w przypadku płonicy. Jakich zatem najbardziej prawdopodobnych problemów zdrowotnych można spodziewać się po zachorowaniu na szkarlatynę?
Wczesne i późne powikłania
W zasadzie przyjmuje się, iż przypuszczalne komplikacje zdrowotne po przebytej płonicy można podzielić na dwie podstawowe kategorie, wśród których wyróżnia się wczesne powikłania ropne oraz późne powikłania nieropne. Pierwsze z nich występują natychmiast po zakończeniu chorowania na szkarlatynę. Należą do nich głównie zapalenie szyjnych węzłów chłonnych, przewlekłe stany zapalne zatok i ucha środkowego, a także powstanie ropnia zagardłowego bądź okołomigdałkowego. Natomiast obecnie bardzo rzadko można nabawić się zapalenia płuc, zakażenia krwi bakteriami, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy wystąpienia zespołu wstrząsu toksycznego. Tymczasem do późnych nieropnych powikłań po szkarlatynie zalicza się autoimmunologiczną gorączkę reumatyczną prowadzącą do pojawienia się nabytych wad serca, pląsawicę Sydenhama, popaciorkowcowe kłębuszkowe zapalenia nerek oraz popaciorkowcowe reaktywne zapalenie stawów, przyczyniające się do późniejszej choroby stawu kolanowego, a nawet poważnej choroby kolan. Na szczęście praktycznie nie spotyka się dzisiaj innych schorzeń autoimmunologicznych, które dawniej były następstwem zakażenie paciorkowcami, czyli zaburzeń ruchowych oraz zaburzeń neuropsychiatrycznych, zwanych w skrócie PANDAS.
Jak zapobiec ich powstaniu?
Chociaż współcześnie ze względu na ciągły rozwój nauk medycznych możliwość powikłań po przebytej szkarlatynie spadła do minimum, to jednak zdarzają się przypadki, gdy są one nieuniknione. Najprostszym sposobem na zapobieganie powstania poważnych komplikacji zdrowotnych jest jak najszybsze rozpoznanie paciorkowcowego zapalenia gardła z widoczną na ciele czerwonawą wysypką jako płonicy. Dzięki temu możliwe stanie się podjęcie właściwego leczenia i dobrze poprowadzonej kuracji, które udaremnią możliwość rozwoju powikłań po szkarlatynie takich jak chociażby choroby stawu kolanowego, utrudniającej normalne funkcjonowanie.